Μουσικό Εργαστήρι Αγ. Αθανασίου

Σ Υ Ν Α Ν Τ Η Σ Η
Πολυάνειο Μουσικό Εργαστήρι
Αγ. Αθανασίου Θεσσαλονίκης

Την προσεχή Τετάρτη (4 Οκτωβρίου) και ώρα 7.00 ΜΜ θα έρθει σε συνάντηση το Τμήμα Βυζαντινής Μουσικής για την έναρξη της νέας εκπαιδευτικής χρονιάς στο Μουσικό Εργαστήρι Αγ. Αθανασίου Θεσσαλονίκης (Λεωφόρου Αθηνών 51, 1ος όροφος). Θα γίνει σχετική ενημέρωση όσον αφορά στον διαχωρισμό των τμημάτων, τις ημέρες και ώρες μαθημάτων και το νέο πρόγραμμα σπουδών. 

Σας περιμένουμε όλους, παλιούς και νέους !

Για περαιτέρω πληροφορίες:  

fb: Πολυάνειο Μουσικό Εργαστήρι Αγ. Αθανασίου

τηλ: 2310 701382

Για να βρείτε το Μουσικό Εργαστήρι Αγ. Αθανασίου ακολουθείστε την Οδό Μοναστηρίου, την Πρώην Εθνική Οδό Θεσσαλονίκης - Βεροίας και εξέλθετε από την διασταύρωση του Αγ. Αθανασίου. Για επιπλέον πληροφορίες παρατηρείστε τις παρακάτω εικόνες: 

Χερουβικό Βαρέως Ήχου (εκ του Ζω)

Χερουβικό Βαρέως Ήχου (εκ του Ζω) του Αντωνίου του Λαμπαδαρίου.

Το παρόν Χερουβικό αντιγράφηκε και ψηφιοποιήθηκε από το χειρόγραφο βιβλίο του Άρχοντος Δομεστίκου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Αγγέλου Βουδούρη με τίτλο "Οκτώηχος" και αναφέρεται ως έργο του Αντωνίου του Λαμπαδαρίου. 

Ο Αντώνιος ήταν μαθητής του Μανουήλ Πρωτοψάλτου και του Γεωργίου του Κρητός, τον οποίο μιμήθηκε στο ύφος της γραφής, δηλαδή της αναλυτικής, γνώριζε πολύ καλά την θύραθεν μουσική, ενώ εθήτευσε και ως Λαμπαδάριος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας επί πρωτοψαλτείας του Kωνσταντίνου (1822-1827). Η καταγωγή του ήταν από την Ανδριανούπολη και ήταν ανηψίος του Πατριάρχου Κυρίλλου. Πέθανε στη Ρωσία το 1828 και τα έργα του πέρασαν στα χέρια του Γεωργίου Ρυσίου του Ιερέως. Από τα έργα του τα πλέον γνωστά είναι τα Χερουβικά του εις τους οχτώ ήχους και τα Κοινωνικά της Εβδομάδος.

Δοξαστικό των Αίνων του Αγ. Ευσταθίου

Δοξαστικό των Αίνων του Αγ. Ευσταθίου

Ο Αγ. Ευστάθιος και οι υιοί του,
Αγάπιος και Θεόπιστος.
Μυλοπόταμος, Αγ. Όρος.

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Ευστάθιος ήταν ρωμαίος στρατηγός στη Ρώμη και ονομαζόταν Πλακίδας. Μεταστράφηκε στη χριστιανική πίστη με θεοσημία. Ενώ κυνηγούσε είδε ένα ελάφι που είχε ανάμεσα στα κέρατά του ένα σταυρό με τον Εσταυρωμένο που τον καλούσε στην αληθινή πίστη. Βαπτίσθηκε με το όνομα Ευστάθιος και τον ακολούθησε η γυναίκα του Τατιανή, που πήρε το χριστιανικό όνομα Θεοπίστη, καθώς και οι δύο γιοι τους, Αγάπιος και Θεόπιστος. 

Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, η πίστη του θα δοκιμαστεί με ιώβειες συμφορές: η περιουσία του θα χαθεί, η γυναίκα του και οι γιοι του θα απαχθούν, αλλά τελικά, χωρίς να χάσει την πίστη του, και την οικογένειά του θα ξαναβρεί και την περιουσία του θα ξανακερδίσει. Επί Αδριανού (117-138), επειδή αρνήθηκε να προσφέρει θυσία στα είδωλα, γνώρισε μαρτυρικό θάνατο μαζί με όλη την οικογένειά του. Θα ψηθούν ζωντανοί κλεισμένοι σε ένα χάλκινο ταύρο που απέξω του έβαζαν φωτιά.

Με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου και της Συνοδείας του (Αγ. Θεοπίστης, Αγ. Αγαπίου & Αγ. Θεοπίστου) ανεβάζουμε το Δοξαστικό των Αίνων που θα ψαλλεί στην Ιερα Αγρυπνία για την μνήμη των Αγίων, σήμερα στον Ι. Ν. Αγ. Δημητρίου Διαβατών Θεσσαλονίκης, όπως θα εκτελεστεί από τον Χορό Νέων Ιεροψαλτών. Το παρόν κείμενο αποτελεί σύνθεση του Ιεροψάλτου του Ναού και μέλους του Χορού μας, Άγγελου Σέφκα.

Ο Άγιος και η Συνοδεία του ας είναι βοηθοί των κυνηγών αλλά και κάθε οικογένειας.

Αγρυπνία Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού

Από την Ιερά Αγρυπνία Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στην Ιερά Μονή Κωνσταμονίτου Αγ. Όρους.

Εξωτερική άποψη της Νότιας Πύλης
της Μονής Κωνσταμονίτου (2013)

Με την ευκαιρία της αυριανής μεγάλης εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού ανέβηκαν κάποια αποσπάσματα από ηχογράφηση μελών του Χορού Νέων Ιεροψαλτών, οι οποίοι βρέθηκαν προσκεκλημένοι των Πατέρων της Μονής Κωνσταμονίτου και έψαλαν στην ολονύκτια Αγρυπνία, που τελέσθηκε στις 26-27/13-14.09.2014.  Στο δεξί αναλόγιο έψαλε ο εκλεκτός Ιεροψάλτης της Μονής π. Ιωσήφ ενώ αριστερά τα μέλη του Χορού μας (Ν. Χαμαλίδης, Δημ. Σταμάτης, Αγγ. Σέφκας, Βασ. Νένες, Σάββας Κουρμπογιαννίδης).

"Αγρυπνία Γενεσίου της Θεοτόκου"

Αγρυπνία Γενεσίου της Θεοτόκου

Ηχητικά αποσπάσματα από την Αγρυπνία.

Χθές, στις 7 Σεπτεμβρίου 2017, τελέσθηκε Αγρυπνία στον Ι. Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Άνω Πόλεως Θεσσαλονίκης επ' ευκαιρία της εορτής του Γενεσίου της Υπεραγίας Θεοτόκου. Στην Αγρυπνία συμμετείχαν μέλη του Χορού Νέων Ιεροψαλτών (Νικ. Χαμαλίδης, Αγγ. Σέφκας, Αλεξ. Δημητριάδης, Αλ. Καλύβας, Φ. Καλύβας, Ζ. Ασημακόπουλος, Σάβ. Τοψαχαλίδης), συνεπικουρία των δομεστίχων των οικείων αναλογίων, τους οποίους μαζί με τον προϊστάμενο Ναού, π. Κύριλλο, ευχαριστούμε θερμά για τη φιλοξενία τους. 

Η Κυρία Θεοτόκος ας είναι Σκέπη και Προστασία για όλον τον κόσμο.

Δοξαστικόν των Αίνων του Γενεσίου της Θεοτόκου

Δοξαστικόν των Αίνων του Γενεσίου της Θεοτόκου

Αὕτη ἡμέρα Κυρίου, ἀγαλλιᾶσθε λαοί· ἰδοὺ γὰρ τοῦ φωτὸς ὁ νυμφών, καὶ ἡ βίβλος τοῦ λόγου τῆς ζωῆς, ἐκ γαστρὸς προελήλυθε· καὶ ἡ κατὰ ἀνατολὰς πύλη ἀποκυηθεῖσα, προσμένει τὴν εἴσοδον, τοῦ Ἱερέως τοῦ μεγάλου, μόνη καὶ μόνον εἰσάγουσα Χριστὸν εἰς τὴν οἰκουμένην, πρὸς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν. 

Το παρόν Δοξαστικό αποτελεί σύνθεση του Ιεροψάλτου Ι. Ν. Αγ. Δημητρίου & Αγ. Αναργύρων Διαβατών Θεσσαλονίκης, Άγγελου Σέφκα, για να ψαλλεί στην Αγρυπνία επί τη εορτή του Γενεσίου της Θεοτόκου στον Ι. Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Άνω Πόλης Θεσσαλονίκης από τον Χορό Νέων Ιεροψαλτών Δυτικής Θεσσαλονίκης.

Έχει γραφεί σε ήχο πλάγιο του Β' και δεν αποτελεί μια αμιγώς νέα σύνθεση αφού ο συγγραφέας δανείζεται θέσεις από άλλους συγγραφείς παλαιούς και νέους, όπως π.χ. Στέφανο Λαμπαδάριο, Κωνσταντίνο Πρίγγο και Νικόλαο Γιάννου. Ορισμένες μάλιστα θέσεις τείνουν προς το Παπαδικό μέλος για καταστεί η σύνθεση κατάλληλη για Αγρυπνία, θυμίζοντας το ύφος του Πέτρου Φιλανθίδου.

"...Στὴν πανήγυρι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυρονικήτα..."

Στὴν πανήγυρι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυρονικήτα

Ο Επίσκοπος Ροδοστόλου κ. Χρυσόστομος,  πρώην Σχολάρχης της Αθωνιάδος Σχολής, γράφει τις εντυπώσεις του από μία Αγρυπνία στον Αθώνα στην οποία κλήθηκε να ψάλλει, υπογραμμίζοντας τη βαρύτητα και την ευθύνη που έχει η θέση του Ιεροψάλτη, πολλώ δε μάλλον σε μία Αγιορείτικη Πανήγυρι.

Τοῦ Ἐπισκόπου Ροδοστόλου κ. Χρυσοστόμου.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ροδοστόλου
κ. Χρυσόστομος ο και Λαυριώτης

Ἦταν μεγάλη χαρὰ γιὰ μένα, πού, τὴν πρωτομηνιὰ τοῦ Δεκεμβρίου (1956), ὁ ἀντιπρόσωπος τῆς Σταυρονικήτα Προηγούμενος Σωφρόνιος μοῦ ἐνεχείρισε προσκλητήριο ἐπιστολή, γιὰ νὰ ψάλω ὡς ἀριστερὸς ψάλτης στὴν πανήγυρι τοῦ ἁγίου Νικολάου. Εἶχα τὴν σύνεσι καὶ τὴν διάκρισι νὰ καταλάβω, πὼς σίγουρα πρόλαβαν ἡ Μονὴ Γρηγορίου καὶ τὰ ἄλλα κελλιὰ καὶ κάλεσαν, ἀπὸ μῆνες ἴσως πιὸ μπροστά, τοὺς ἀρίστους καὶ ὀνομαστοὺς πρωτοψάλτας, ἀφοῦ τόσα πολλὰ εἶναι αὐτὰ ποὺ οἱ ναοί των τιμῶνται ἐπ' ὀνόματι τοῦ θαυματουργοῦ ἁγίου, καὶ τώρα ξέπεσε ἡ Σταυρονικήτα σὲ μένα.

Δὲν λησμονεῖται ἐκείνη ἡ ἀγρυπνία. Ἀπὸ δεξιὰ ἔψαλλαν οἱ τῆς Καρυώτικης συνοδείας τῶν Ἰωασαφαίων, ὁ διάκος Ἰωάσαφ (Μορφούτσικος Ἀνακρέων τοῦ Φωτίου ἐκ Σάμου, γέν. 1910, προσ. 1928, κουρ. 1930, κοίμ. 1993) δηλαδή, μὲ ἐκείνη τὴν ἐντυπωσιακὰ ἀνδροπρεπῆ καὶ δυνατὴ φωνή του, μὲ τὴν ἄφθαστη μουσικὴ κατάρτισι καὶ τὸν ἀμίμητο ρυθμό του, καὶ δίπλα του ὁ παραδελφός του διάκο Ἀγαθάγγελος (Συρόπουλος Παναγιώτης τοῦ Μιχαὴλ ἐκ Θάσου, γέν. 1924, προσ. περὶ τὸ

1939, κουρ. 1942, κοίμ. 1974), πιὸ γλυκύφθογγος ἴσως ἀλλὰ πάντα δεύτερος καὶ ἰσοβίως βοηθὸς τοῦ πρώτου, ἀφοῦ συνέβαινε νὰ εἶναι τόσο ὑπέρτερος ἐκεῖνος σὲ θάρρος, ἄνεσι, τέχνη καὶ ἔντασι φωνῆς, χαρίσματα τόσο ἀναγκαῖα γιὰ τὰ Καθολικὰ τῶν Μονῶν, στὰ ὁποῖα δὲν μπαίνουν ποτὲ μικρόφωνα καὶ μεγάφωνα, καὶ μακάρι, Παναγία μου, νὰ μὴ μποῦν ποτέ.

Ἥσυχα καὶ χαμηλότονα ἄρχισε τὰ «Ἀνοιξαντάρια», μὲ συνέπεια νὰ μὲ δυσκολεύη τὸ ἴσο, καθὼς ὑψίφωνος. Βούιξε ὅμως τὸ Καθολικὸ καὶ συνετέλεσε στὸ νὰ ἀποτινάξουν ὅλοι κάθε νυσταγμὸ μὲ τὸ «Πάντα ἐν σοφίᾳ» του, κάνοντας τὸν Γὰ Νὴ καὶ ἀνεβάζοντας ἔτσι τὸ ἴσο κατὰ τρεῖς «φωνές», σύμφωνα μὲ τὴν καθιερωμένη συνήθεια. Διὰ μιᾶς στράφηκαν τὰ βλέμματα ὅλων πρὸς τὸ πρόσωπό του. Τοὺς συνήρπασε, τοὺς ἐνθουσίασε, τοὺς κατέθελξε καὶ συνήγειρε τὶς σκέψεις καὶ τὰ συναισθήματά τους μὲ τὸ ἰδιάζον ὕφος του καὶ τὴν φωνητικὴ ἀπόδοσί του.

Δὲν αἰσθάνθηκα καλά. Κοίταξα ἐναγωνίως, τριγύρω, μήπως, σὲ κάποιον ἀπὸ ὅσους γνώριζα, θὰ μποροῦσα νὰ παραχωρήσω τὸ στασίδι μου καὶ νὰ πάω νὰ τρυπώσω κάπου προφασιζόμενος ὁτιδήποτε, ἀρκεῖ νὰ γλύτωνα ἀπὸ τὸ δύσκολο τῆς θέσεώς μου καὶ ἀπὸ τὸ ἀγωνιῶδες σφυροκόπημα τῆς καρδιᾶς μου. Τί ἐγωισμὸς καὶ βλακεία νὰ πιστέψω πὼς ἤμουν ἄξιος γιὰ τέτοια ἐκπροσώπησι καὶ εὐθύνη! Δὲν ἀνακάλυψα ὅμως κανέναν, καὶ ὁ διάκος Ἰωάσαφ τελείωνε ἀπ' τὰ δεξιά. Τὸ «τραβοῦσε» ἡ ψυχή σου κι ἂς παρίστανες πάντοτε τὸν ταπεινό. Τώρα μπῆκες στὸ χορό· θὰ χορέψης, ἔστω καὶ ἂν γίνης ρεζίλι· εἶπα μέσα μου. Ἔκανα τὸ σταυρό μου καὶ ἄρχισα τὸ «Καὶ νῦν»....

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Πόθος καὶ Χάρις στὸν Ἄθωνα»,

ἐκδ. Ἅγιον Ὄρος, 2000.

Ζωντανή Ηχογράφηση από Αγρυπνία

Ζωντανή Ηχογράφηση από Αγρυπνία

Στιχηραρικά Κεκραγάρια Ιωάννου Πρωτοψάλτου σε ήχο πλάγιο του Δ' και στιχολογία Μανουήλ Πρωτοψάλτου. Ζωντανή ηχογράφηση από Αγρυπνία στον Ι. Ν. Αγ. Δημητρίου Διαβατών επί τη εορτή της Α' & Β' Ευρέσεως της Κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου (24.02.2016). Δεξιά ψάλλουν ο Ιεροψάλτης Αχ. Πολύζος του Ι. Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Άνω Πόλης συνοδεία του χορού του και αριστερά ο Ιεροψάλτης Αγγ. Σέφκας με μέλη του Χορού Νέων Ιεροψαλτών Δυτικής Θεσσαλονίκης (Αφοί Δημητριάδη & Καλύβα).